Noc Teatrów GZM

Za nami kolejna, już 15. Noc Teatrów GZM. Jej organizatorem jest Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia.

13 września, aż 22 spektakle – zabawne i poważne, komediowe, dramatyczne, muzyczne i taneczne – zaprezentowały w tym roku teatry Metropolii. To nie lada gratka, bo bilety, jak zawsze, były co najmniej o połowę tańsze od tych w cenach regularnych. Noc teatrów to również okazja do poznania teatrów od wewnątrz, do zajrzenia w kulisy i poznanie tego magicznego miejsca, od innej strony, która na co dzień jest niedostępna dla widzów.

Zabrzański teatr po raz kolejny wziął udział w tej corocznej akcji.

Cóż to były za emocje! My – fani teatru – już od rana zbieraliśmy się przed głównym wejściem. Świętować zaczęliśmy o godz. 10:00, kiedy to odbyły się warsztaty dla najmłodszych. Bawiliśmy się wraz z animatorkami w kostiumologów, odwiedziliśmy archiwum artystyczne, przymierzaliśmy kostiumy z dawnych spektakli i rozwiązywaliśmy zagadki teatralne. Wieczorem teatr był otwarty dla nieco starszych widzów.

Dwukrotnie ruszyliśmy artystycznym „parowozem” w trasę po historii naszego magicznego budynku, teatralnych wnętrzach, anegdotach… Wisienką na torcie był spektakl, w reżyserii Grzegorza Reszki „Przedział”. Na scenie zobaczyliśmy: Joannę Romaniak, Dagmarę Noszczyk, Marię Stępień, Dorotę Rusek-Binowska, Mateusza Lisieckiego-Waligórskiego, Grzegorza Cinkowskiego, Macieja Kaczora i Andrzeja Kroczyńskiego.

Noc Teatrów Metropolii GZM to wyjątkowa okazja, by poczuć zapach teatru. Zapach, który początkowo dziwi, później onieśmiela, a na końcu uzależnia. Jest to pasja na skraju uzależnienia, z którego nie chcemy się wyleczyć. Nie ma znaczenia, czy obcujemy z teatrem jako widz, twórca czy pracownik – on zawsze wciąga nas swoją niepowtarzalnością, nieoczywistością, oferując całą gamę emocji.

Co roku o tej porze, przed teatrem jest nas więcej. Spędzamy razem te wyjątkowe chwile i wyruszamy w  nocną podróż w głąb teatru.

Zawsze przy takich okazjach powtarzam, że teatr to nie tylko aktorzy, pracownicy i obsługa. Teatr to scena i widz, to MY i ONI – tego nie da się rozdzielić…

Tekst: Katarzyna Gatner
Foto: Paweł Janic Janicki